Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ - Π. ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ



Α'. Εισαγωγή…………………………………….. 3
  Β'. Ο Ηράκλειος μέχρι της εις τον Θρόνον αναβάσεως του.. 8
  Γ'. Τα μέχρι της πρώτης εκστρατείας του Ηρακλείου…… 13
  Δ'. Η πρώτη εκστρατεία του Ηρακλείου (622 — 623 μ. Χ.)..31
  Ε'. Δευτέρα εκστρατεία (623 — 624 μ. Χ.)…………….38
  ς'. Η τρίτη εκστρατεία…………………….. …….43
  Ζ'. Η τετάρτη εκστρατεία του Ηρακλείου (625 μ.Χ.)…… 50
  Η'. Η πέμπτη εκστρατεία του Ηρακλείου (626) ……….. 52
  Θ'. Η πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Αβάρων
      (626 μ. Χ.)…………………………………. 60
  Ι'. Ο Ηράκλειος εις την Περσίαν (626)……………… 69
 ΙΑ'. Η εκστρατεία του 627 μ. Χ…………………….. 70
 ΙΒ'. Το τέλος του πολέμου…………………………. 76
 ΙΓ'. Επιστροφή του αυτοκράτορος……………………. 79
 ΙΔ'. Η ύψωσις του Σταυρού ………………………… 82
 ΙΕ'. Οι κατά των Αράβων πόλεμοι του Ηρακλείου……….. 83

Α'. — Εισαγωγή.
Είς των μεγάλων αυτοκρατόρων, εις τους οποίους το χριστιανικόν Ελληνικόν κράτος του Βυζαντίου και αυτό το χριστιανικόν έθνος των Ελλήνων οφείλει την επί αιώνας δύναμιν, το μεγαλείον, την δόξαν, εν μέρει δε και αυτήν την εθνικήν ύπαρξιν, είνε ο Ηράκλειος. Ο Ηράκλειος έζησε και εβασίλευσεν εις χρόνους, κατά τους οποίους το έθνος ευρίσκετο εν μέσω μεγάλων περί ζωής και υπάρξεως κινδύνων. Εσώθη από των κινδύνων τούτων μόνον διά των μεγάλων και σπανίων αρετών, τας οποίας είχε και ως βασιλεύς και ως άνθρωπος. Μεγαλοφυία στρατιωτική και πολιτική, ευσέβεια χριστιανική, φιλοπατρία, βαθεία συνείδησης των βασιλικών καθηκόντων και πιστή εκτέλεσις αυτών και τέλος η ανδρεία και η γενναιότης ήσαν αι κυριώταται των αρετών τούτων. Και εις αυτόν δε τον βασιλικόν θρόνον ανήλθεν ο Ηράκλειος και εστερεώθη όχι κατά δικαίωμα γεννήσεως και κληρονομίας· διότι ιδιώτης ων και πολίτης απλούς εν μέσω μεγάλων κινδύνων έγεινε βασιλεύς, υπ' αυτού του λαού προχειρισθείς εις την υπερτάτην αρχήν, διά να σώση το κράτος, την πίστιν και το έθνος. Και τα έσωσε διά μεγάλων, γενναίων και ενδόξων αγώνων. Ο Ηράκλειος εβασίλευσε κατά τον έβδομον μ. Χ. αιώνα, από 610 μέχρι 641 μ. Χ. Κατά τους χρόνους εκείνους, και εν γένει καθ' όλους τους χρόνους κατά τους οποίους υπήρχε το Ελληνικόν χριστιανικόν κράτος του Βυζαντίου, τοιούτον περίπου ήτο το πολίτευμα ή το πολιτειακόν σύνταγμά του, ώστε από της ηθικής ποιότητος και της ηθικής αξίας του εκάστοτε βασιλέως εξηρτάτο η ύπαρξις ή η καταστροφή, η ευτυχία ή η δυστυχία, η δόξα ή η αδοξία του κράτους και του έθνους. Και διά τούτο το βασιλικόν αξίωμα ήτο..... 




ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΤΗΣ